De hartwormlarven die door de mug tijdens haar bloedmaaltijd worden ingebracht, migreren gedurende 5-6 maanden naar de hartkamers en naar de longvaten. Zodra ze zijn volgroeid belemmeren deze wormen de goede werking van de hartpomp die zich moet «forceren » om het bloed naar de longslagaders te pompen. Deze chronische inspanning leidt uiteindelijk tot een hart- en longinsufficiëntie.

In een vroeg stadium zijn honden vaak niet symptomatisch. Daarna zullen klinische verschijnselen optreden en zich verder ontwikkelen over een periode van weken tot maanden.

De dieren beginnen sneller moe te raken bij het wandelen. Progressief wordt kortademigheid en hoest ook in rust waargenomen. Uiteindelijk ondervindt de hond grote moeilijkheden om te ademen, zijn hart slaat heel snel maar zonder effect, er begint zich vocht op te stapelen in de buikholte en vaak sterft het dier na verloop van enkele maanden tot jaren.