Het verouderingsproces bij honden is een geleidelijk proces dat soms niet wordt opgemerkt door hun eigenaren. Er zijn een aantal tekenen waar u op moet letten om te bepalen of een hond een senior is, evenals een aantal veranderingen die oudere honden ervaren naarmate hun leeftijd vordert.
Ouder worden is een natuurlijk, complex biologisch proces dat een invloed kan hebben op het vermogen van het lichaam om verschillende stofwisselingsprocessen in stand te houden. Tevens neemt met het ouder worden de vatbaarheid voor ziekten toe. Hoewel het een onontkoombaar proces is, zijn er manieren om het proces te vertragen of op zijn minst te zorgen dat het niet sneller verloopt. Het belangrijkste is om het begin van ziekte zo mogelijk te voorkomen of te vertragen, deze zo snel mogelijk te herkennen wanneer de hond erdoor wordt getroffen en drastisch aan te pakken om de hond zo lang mogelijk gezond te houden. Preventieve zorg is de benadering die de voorkeur heeft.
Leeftijd is een cijfer, geen aandoening. Volwassenheid en de oude dag zijn arbitraire concepten die worden gedefinieerd op basis van de levensverwachting. Een hond wordt als volwassen beschouwd wanneer hij halverwege de verwachte levensduur is en hij is oud wanneer hij driekwart van zijn verwachte levensduur achter zich heeft. Natuurlijk verouderen honden van verschillende formaten niet op dezelfde manier of in hetzelfde tempo. De kleine rassen hebben een langere levensverwachting dan de grote, dus een hond van een klein ras zal langzamer verouderen.
Omgekeerd doen honden van grote rassen er langer over om de volwassenheid te bereiken en worden ze sneller oud. Dit betekent dan ook dat ze niet dezelfde behoeften hebben.
Ouder worden is een natuurlijk proces dat het hele lichaam treft. Geen orgaansysteem wordt gespaard. Hoe dan ook, individuele gevoeligheid of de aanleg van een orgaan zal bijdragen aan het ontstaan van een ziekte. Het belangrijkste is om het verouderingsproces te begrijpen zodat de effecten ervan kunnen worden vertraagd.
Honden hebben de neiging om in gewicht toe te nemen naarmate ze ouder worden. Het dier bouwt vetafzettingen op ten koste van de spiermassa. Wanneer veel spiermassa verloren gaat, zal de mobiliteit van het dier worden aangetast, met als gevolg dat het minder energie verbruikt. Het resultaat is dat de hond in gewicht toeneemt, meer spiermassa verliest, enzovoort. Dit maakt het van vitaal belang om de lichaamsconditie van het dier in de gaten te houden, zodat gewichtstoename en afname van spiermassa worden voorkomen. Als de hond pijn heeft, waardoor hij minder aan lichaamsbeweging doet, is het ook belangrijk dat de pijn wordt bestreden.
Ophoping van tandplak kan tandvleesontsteking en infecties (parodontitis) veroorzaken, wat kan leiden tot het uitvallen van de tanden. Deze tandvleesproblemen betekenen dat de hond moeite ondervindt met eten, omdat het kauwen pijn doet.
Naast de onaangename slechte adem die hier het gevolg van is, kan de snelle toename van bacteriën die zich in het lichaam verspreiden schade aan andere organen veroorzaken. Het immuunsysteem werkt permanent overuren, wat een zware belasting voor het lichaam betekent, zodat het vatbaarder wordt voor infecties.
Gebitshygiëne is essentieel gedurende het hele leven van de hond, maar vooral bij oudere honden. Ervoor zorgen dat uw hond als puppy gewend raakt aan tandenpoetsen, is een preventieve maatregel die zal helpen om de kwaliteit en gezondheid van zijn gebit zijn hele leven te behouden. Dieet speelt hierbij een belangrijke rol. De formulering en zelfs de fysieke kenmerken van brokjes - grootte, vorm, hardheid - kunnen helpen ophoping van tandplak te vertragen.
De spijsvertering wordt bij oudere honden langzamer. Dit staat in verband met verminderde spierspanning in de darmen en afgenomen afscheiding van maagzuur dat nodig is om voedsel af te breken. Hierdoor wordt de hond gevoelig voor obstipatie, soms gevolgd door diarree. Deze problemen kunnen onder controle worden gehouden met een aangepast dieet.
Net als de andere delen van het lichaam beginnen de darmen minder efficiënt te werken. De verterende werking neemt af, voedingsstoffen worden in kleinere hoeveelheden geabsorbeerd en aanpassing aan een ander dieet kost meer tijd. Hoogwaardig, licht verteerbaar voedsel minimaliseert deze effecten.
Ouder worden brengt ook een verminderde bescherming door het immuunsysteem met zich mee, wat betekent dat oudere honden vatbaarder zijn voor infectie en ziekte. Dit gaat gepaard met een verlies van zicht en reukvermogen, wat kan resulteren in een verminderde eetlust.
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de hond actief blijft, ook als hij ouder wordt. Een dier dat minder beweegt, is minder alert of te rustig en moet door een dierenarts worden onderzocht. Het is essentieel dat de onvermijdelijke effecten van het ouder worden niet worden verward met gebreken als gevolg van orgaanstoornissen.
Met de juiste zorg en een voeding afgestemd op hun unieke behoeften kunnen oudere honden een gelukkig, gezond leven blijven leiden. Als u op enig moment onzeker bent over hoe u uw hond moet voeden en welke zorg u moet bieden voor de veranderende behoeften van uw oudere hond, kunt u het beste een dierenarts raadplegen.
V.U.: Boehringer Ingelheim Animal Health Belgium SA - BE-CAN-0026-2021– 04/2021